عطر در عصر رنسانس و شکوفایی عطرسازی ایتالیا و فرانسه

از ابتدای قرن چهاردهم میلادی، شهر گرس در فرانسه به مرکز اصلی کاشت و تهیه گلها و گیاهان مورد نیاز صنعت عطرسازی تبدیل شد که هم اکنون نیز از این شهر به عنوان پایتخت عطر جهان نام برده می‌شود.

در عصر رنسانس (قرن‌های پانزدهم و شانزدهم میلادی) در فرانسه، عطرها بیشتر توسط خاندان سلطنتی و اشرافیان استفاده می‌شدند و بیشتر از آنکه جنبه آرایشی و تزئینی داشته باشند، برای از بین بردن بوی نامطبوع بدن کاربرد داشتند. همزمان با رنسانس و رونق گرفتن عطرسازی به عنوان یک صنعت در اروپا و خصوصاً فرانسه، ایتالیا نیز شاهد شکوفایی این هنر در گوشه و کنار سرزمین خود شده بود.

(نمایی از شهر گرس فرانسه)

در قرن شانزدهم میلادی کاترین مدیچی، اشراف زاده ایتالیایی که با پادشاه فرانسه به نام هنری دوم ازدواج کرده بود و ملکه فرانسه محسوب می‌شد، عطرساز چیره دست ایتالیایی به نام رناتو بیانکو را با خود به پاریس آورد و به این ترتیب پای هنر ناب عطرسازی ایتالیا به فرانسه گشوده شد.

گفته می‌شود که خانه رناتو بیانکو از طریق تونل‌های زیرزمینی به آزمایشگاه عطر او متصل شده بود تا از سرقت فرمول‌های عطرسازی او جلوگیری شده و هیچکس جز او به روش تولید آن عطرها دست پیدا نکند.

کاترین مدیچی

در آن زمان استفاده از دستکش‌های معطر در فرانسه رونق فراوانی یافته و به یکی از کالاهای مورد مصرف مردم تبدیل شده بود. گفته می‌شود که ملکه کاترین برای قتل دشمنان خود به رناتو بیانکو دستور داده بود تا عطری زهرآلود طراحی کرده و دستکش‌ها را به این عطر آغشته نماید تا علت مرگ قربانیان به راحتی قابل تشخیص نباشد.

به لطف هنر و زحمات رناتو بیانکو ایتالیایی، فرانسه به سرعت به مرکز اصلی صنعت عطرسازی جهان تبدیل شد و شهر گرس که از دو قرن پیش در زمینه کاشت گل و گیاه معطر فعال شده بود، حالا بزرگترین و مهمترین نقطه در جهان برای تهیه مواد اولیه عطر به شمار می‌رفت.

طرحی از رناتو در حال فروش دستکش زهرآلود

از آن زمان تا کنون شهرهای گرس در فرانسه و سیسیل و کالابریا در ایتالیا به عنوان مراکز اصلی تهیه مواد اولیه عطر و ادکلن در جهان شناخته شده و این کشورها به عنوان قطب‌های طراحی، ساخت و تجارت عطر، ادکلن و اسانس‌های عطری در دنیا محسوب می‌شوند.